Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No6 part10.png

śleć — nie ciągnąłem ich przecie gwałtem... — nigdy nikogo nie zmuszam...
 — To rzecz pewna i dowiedziona.,.
 — O cóż im głównie chodzi?...
 — Chcieli by wyjść... bo powtarzają nieustannie, że jeżeli zgodzi się pan aby choć przez godzinę odetchnęli świeżem powietrzem, to by się czuli jak zmartwychwstali i pracowali gorliwiej.
 — A ty ich słuchasz?...
 — Naturalnie, bo nie jestem przecie głuchy...
 — I myślisz zapewne, że mają zupełną racyę?...
 — Ani myślę, ani nie myślę, pozwalam im mówić co im się podoba, nie przeczę, bo nie chcę przyprowadzać ich do wściekłości... Czy nie mam racyi?...
 — Masz... masz... ale pamiętaj, że położyłem w tobie najzupełniejsze zaufanie i że nie przebaczyłbym ci najmniejszego nieposłuszeństwa, najmniejszej nieroztropności...
 — Ależ nie ma oto obawy przecie!...
 — Pamiętaj żeś mi winien życie... że głowa twoja byłaby bezecnie spadła na szafocie przed trzema laty...
 Ponura twarz „Klejnota” pobladła pod gęstym zaniedbanym zarostem.