Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No42 part3.png

więc ogromne sumy rozgrywały się za każdą razą.
 Joanna nigdy nie dotknęła kart, nigdy nawet nie zbliżała się do zielonych stolików — a graczom nieszczęśliwym okazywała wielkie swoje współczucie.
 Któż z gości mógł odgadnąć, że ten dom, w którym zbierało się najlepsze towarzystwo, że te salony nawiedzane przez ludzi najsławniejszych i najwyżej położonych, był w rzeczywistości szulernią, że okradano tu podstępnie — i że pani margrabina była damą pikową wśród tego piekła olśniewającego?...
 Któż śmiałby podejrzewać tę prawdę najrzeczywistszą jednakże?...
 Nikt...
 Gdyby jaki złośliwiec pozwolił sobie bąknąć nieśmiało: — zdaje mi się, iż oszukują w grze u margrabiny Castella... — wzruszonoby ramionami i uznanego za waryata.
 Tak więc rzeczy szły jak najlepiej, współka tryumfowała...
 Hrabia de Credencé ciskał złotem jak za najlepszych owych czasów, gdy spadek rodzinny topił mu się był w palcach...
 Joanna prowadziła dom prawdziwie książęcy, — zdawało jej się, że posia-