Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No33 part15.png

też cenę, za jaką chce je odstąpić księżna?
 — Najprzód wartość realną...
 — Pan Didier oszacował je na ośm kroć sto tysięcy franków co najmniej.
 — A księżna zaś żąda?
 — Pięćset tysięcy franków.
 — Strata kolosalna — wykrzyknęła Joanna.
 — Tak jest pani margrabino, ale wiele ten czyni co musi. Księżna potrzebuje gotowizny, a pół miliona nie łatwo dostać na poczekaniu... Muszę dodać, że jeżeli pani margrabina zdezyduje się na kupno, pan Didier obowiązuje się ułatwić zapłatę, a nawet zastąpić tę sumę, byle posiadł wszelką pewność, że pieniądze będą mu zwrócone w ciągu trzech miesięcy najdalej.
 Po chwilowym namyśle, Joanna wstrząsnęła główką i włożyła z powrotem brylanty i rubiny do pudełek które zamknęła.
 — Zabierz pan to... zabierz czemprędzej... nie kuś mnie dłużej...
 — Więc pani margrabina nie pragnie posiąść tych kamieni?
 — Muszę sobie odmówić tej przyjemności.