Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No26 part4.png

baronie... — jak daję słowo, to z pewnością umiem go dotrzymywać...
 — Więc nie widziała pani pana hrabiego?
 — Nie widziałam... — odpowiedziała Joanna stanowczo.
 — Musiał przecie przychodzić do pani?
 — Dwa razy... — ale wydałam rozkaz, iżby go nie przyjmowano...
 — Czy nie pisał do pani, aby się dowiedzieć o przyczynie takiego postępowania?
 — Nie.
 — To szczególne, to dziwne!... — to trudne nawet do wiary.
 — Ja zupełnie sądzę o tem inaczej... — ja przypuszczam, że hrabia dotknięty kaprysem, uznał za stosowne obrazić się i usunąć do swojego namiotu, aż dotąd dopóki ja nie uczynię pierwszych kroków pojednania.
 — Może być rzeczywiście... zdeptana miłość własna, to klucz tajemnic rozmaitych!... Jeżeli tak, to pan Credencé nie wie o mojej bytności u pani.
 — Nic a nic zgoła.
 — Nie wie o mojem istnieniu, nie słyszał nigdy mojego nazwiska?
 — A! tego, przerwała Joanna — to ja już nie mogę wiedzieć...