Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No23 part10.png

 Stanik uwydatniał kształty jej przepyszne, ręce do łokci obnażone i marmurowe ramiona, przeglądały z pod czarnych koronek.
 Kilka pereł dżetowych błyszczało w splotach włosów.
 Takaż sama bransoleta na ręku i czarne perełki w uszkach, podnosiły matową białość twarzy.
 Stanęła przed lustrem, uśmiechnęła się zadowolona, poprawiła włosy i włożyła leciutki kapelusik krepowy.
 Potem owinęła się kosztownym koronkowym szalem i kładąc rękawiczki zadzwoniła.
 Pokojówka zaraz przybiegła.
 — Czy to pani dzwoniła? — spytała.
 — Tak moje dziecko — odpowiedziała Joanna.
 — Co pani rozkaże?
 — Zejdziesz na dół i udasz się aż do bramy wychodzącej na ulicę Magdaleny.
 — Dobrze proszę pani.
 — Wyszedłszy z bramy spojrzysz w ulicę.
 — A na co mam patrzeć proszę pani?...
 — Zobaczysz czy nie stoi jaki powóz przed domem.
 — A potem proszę pani?...