Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No22 part2.png

 — Tak, proszę pani.
 — No to nie potrzeba chyba robić z nim ceremonij, zasłoń zresztą firanki u łóżka, tak żeby mnie nie było widać...
 Pokojówka spełniła rozkaz i wyszła po posłańca.
 — Pani was woła... — rzekła, — chodźcie...
 Raul pospieszył za dziewczyną.
 — Masz dla mnie jakąś wiadomość mój przyjacielu?.. — zapytała Joanna z po za firanek, które ją osłaniały jak namiot.
 — Tak pani margrabino — odpowiedział Raul głosem zmienionym.
 — Przysłany jesteś przez pana de Credencé?
 — Tak proszę pani.
 — No to mów... słucham...
 — Samej pani mogę to tylko powiedzieć.
 — Odejdź moje dziecko — rzekła Joanna do pokojówki, a ta wyszła natychmiast.
 — Teraz nikt nas nie słucha, mów zatem, — a najprzód podaj mi tę paczkę.
 — Nie ma wcale potrzeby — odpowiedział Raul głosem swoim naturalnym — a margrabina aż podskoczyła na łóżku.