Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No19 part7.png

szego, możeby się rozgrzać czemkolwiek...
 — Świetna myśl... — odezwali się chórem trzej bandyci inni.
 — Cóż podać przyjaciele?... — zapytał ojciec Filoche.
 — Absyntu! — wykrzyknął Larifla, przerywając medytacyę gastronomiczną. — A tobie co Regulusie?...
 — Ja zaczekam do kolacyi...
 — Wolna wola!... — zanucił młody bandyta.
 — Zatem pięć absyntów? — zapyta Filoche.
 — Tak moj stary.
 — Tylko dawaj prawdziwego absyntu...
 — A o jakimiże myślałeś?...
 Filoche skoczył na schody z lekkością, jakiejby się nikt po nim nie spodziewał i powrócił niezadługo z butelkami i szklankami
 — Teraz uważaj dobrze!... — zawołał Larifla, rozkoszując się absyntem. — Oto karta Baltazara... ale powiedzno najprzód, czy też macie świeże jaja?...
 — Zawsze...
 — Omlet ze słoniną ze dwudziestu czterech jaj i dużo siekanej w nim cebuli...