Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No18 part2.png

nas złapią?... Szafot!... nieprawda?... Nie... nie... nie zgadzam się na to.
 — Skoro tak, to pozostańmy, — odezwał się człowiek z ochrypłym głosem. — Chleb w Passy taki dobry jak i wsrędzie.
 Przez czas kiedy się ze sobą sprzeczali, Larifla przyjmując obojętnie rozwiązanie jakiekolwiek nastąpi, poszedł machinalnie naprzód kilka kroków.
 Niemałe było zdziwienie towarzyszy, gdy posłyszeli że krzyknął i upadł na twarz.
 Raul sądząc, że nagle zasłabł, chciał mu pospieszyć z pomocą...
 Ale młody bandyta był już na nogach.
 — Co ci się stało? — zapytał pan de Credencé.
 — A to to, że ci spłacę zaraz mój dług wdzięczności, kochany, prawdziwy przyjacielu... — odpowiedział blady młodzieniec, — że wyciągnę ciebie i innych z niebezpieczeństwa w jakiem się znajdujemy!... Wymkniemy się policyi aż miło!...
 — Co to znaczy?... — pytał Raul niecierpliwie, — wytłomacz że się...
 — Wytłomaczę się zaraz i jasno i kategorycznie... Czy wiesz dla czego wziąłem bilet na parter?...