Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No288 part4.png

pełnemu grozy zarazem, którego nie widział dotąd nigdy...
 Chociaż nie przybył na obserwacyę, zapomniał o celach swojej wizyty, pochłonięty przez to co miał przed oczami.
 Larifla, znający doskonale obyczaje szulerni, rozglądał się na wszystkie strony.
 — O! — odezwał się nagle, — już go widzę...
 — Kogo?... — zapytał hrabia.
 — Boule-qui-roule.
 — No to dawaj go tutaj...
 Larifla opuścił pana de Credencé, obszedł stół do okoła, zbliżył się do jednego z najzapaleńszych graczy, trącił go w ramię i szepnął coś po cichu, ale nie bardzo dobrze został przyjęty.
 Larifla powrócił do hrabiego. |
 — No co?... — zapytał ten ostatni, czy przyjdzie?...
 — Nie...
 — Jakto, nie przyjdzie?...
 — Nie, nie chce porzucić gry.
 — Dla czego?...
 — Bo chodzi w tej chwili o dużą sumę, chce się odegrać... i odegra się z pewnością, albo też przerżnie wszystko... to z pewnością.
 Hrabia uśmiechnął się.