Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No285 part16.png

ci się wielką może egoistką, mam ochotę pożegnać cię zaraz...
 — Rozumiem doskonale niecierpliwość. I mnie również pilno dojść do szczęśliwego rezultatu.. zacznę więc zaraz moje poszukiwania, daj mi tylko testament i list...
 Joanna podniosła się z kozety... i otworzyła worek podróżny.
 Wyjęła dosyć duży portfel czarny ze srebrnemi zapinkami, nacisnęła sprężynkę, a gdy zapinki się otworzyły, wyjęła dużą kopertę z trzema czarnemi pieczęciami.
 Rozdarła tę kopertę i podała panu de Credencé, papier złożony we czworo.
 — Oto testament!... — rzekła.
 Hrabia wyjął swój pugilares i chciał schować doń papiery.
 Zatrzymał się jednakże.
 Zbliżył się do stojącego na stole świecznika i z wielką uwagą zaczął się przypatrywać każdej sylabie, każdej literze...
 — Co się tak kochany hrabio — zapytała Joanna — przypatrujesz?.. — Wszakże opowiedziałam dokładnie, co zawierają dokumenty...