Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No271 part10.png

 — A właśnie... — Wiedziałaś więc kochane dziecka o tej jego miłości...
 — Jakże bym jej nie odgadła?... — Daję ci słowo, że nie jestem wcale kokietką — ale czyż podobna nie poznać się na tem?...
 — Emanuel jednakże, nie mówił ci nigdy o swojem uczuciu.
 — Nie, nie mówił... nie śmiał! całe jednak zachowywanie się jego przekonywało mnie o tem...
 — No! — więc w takim razie — ciągnął Gaston — wiesz kochana Joasiu o wszystkiem, pozwól mi zatem wstawić się za zakochanym, bo mnie bardzo obchodzi... Pochodzi z dobrej rodziny, — zajmuje pozycyę honorową — jest człowiekiem prawym i szlachetnym — i nie znam nikogo na świecie, co by był zdolniejszym uczynić kobietę prawdziwie szczęśliwą...
 — O! bądź przekonanym kochany opiekunie — szepnęła Joanna — że rozumiem, iż pan Emanuel robi mi wielki zaszczyt żądając mojej ręki...
 — Nie idzie tu wcale o zaszczyt, kochane dziecko — odparł żywo Gaston — idzie tu o szczęście twoje... Z pewnością znalazłabyś je w tem małżeństwie.
 — Chcesz wiedzieć moje zdanie ojcze...