Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No270 part14.png

cieństwem, przypominać biednemu dziecku jego pochodzenie...
 — Właśnie należy tego uniknąć i nie mówiąc wprost, dać jednak delikatnie do zrozumienia... Ty masz tysiąc na to kochana Blanko sposobów, ty potrafisz się doskonale wywiązać z zadania.
 Margrabina uniosła się gwałtownie,
 — Czy czasami nie myślisz, że podejmę się mówić z nią o tem?
 — Przyznaję, że liczę właśnie na ciebie.
 — W takim razie, po raz pierwszy w życiu muszę ci być nieposłuszną.
 — Odmawiasz rozmówienia się z Joasią?...
 — Stanowczo.
 — Przynajmniej powiedz więc z jakiej przyczyny!
 — Najprzód, że byłabym sprzymierzeńcem bardzo słabym i że od razu gotowabym zrejterować. Przypuśćmy, że zaczynam podobną rozmowę:
 „— Moja kochana córeczko — mówię — pan Emanuel Enjalbert, kocha się w tobie na zabój...
 „— To... wielki zaszczyt dla mnie...
 „— Prosił o twoję rękę... przyjmiesz go?...
 „— Nie.
 »— A dla czego?...