Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No268 part9.png

ciemnemi włosami i różą we włosach. O tę co ubrana w bieli i ma sznur pereł na szyi.
 Gaston zrozumiał że chodzi o Joasię
 Młody człowiek prawił dalej:
 — Niepodobna się omylić, wiesz już o którą pytam.
 — Doskonale.
 — Któż to zatem... panna... czy młoda mężatka?
 — Młoda dziewica... albo raczej cały romans w białej sukni i w sznurze pereł na szyi.
 — Romans?...
 — Tak.
 — Intrygujesz mnie do najwyższego stopnia, wytłomacz się więc czemprędzej.
 — Jakże ci się podoba ta młoda panna?
 — Wygląda na królowę. Dystynkcya maluje się na jej twarzy i w każdym ruchu.
 —Takie jest twoje zdanie?...
 — Czy nie podzielasz go ze mną?...
 — Nie podzielam.
 — Dla czego?
 — Bo ta młoda królowa to córka starego żebraka złodzieja i mordercy, zabitego przed dwunastu laty na uczynku kradzieży...