Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No268 part15.png

 Po raz pierwszy od czasu jak Joasia wyrosła na taką wszechwładną piękność, myśl, że mogą go posądzać o miłość dla niej, przyszła mu do głowy i oburzyła niezmiernie.
 Przypominał sobie każde słowo rozmowy, którą podsłuchał, a słowa te palącemi zgłoskami zapisywały mu się w pamięci,
 Jeden z młodych ludzi powiedział:
 — Niepodobna żyć obok tej czarującej istoty, aby dla niej nie stracić głowy.
 Później znów tenże sam młody człowiek dodał:
 — Założyłbym się, że margrabia Castella, nie wiedząc sam o tem, kocha się już zapamiętale w swojej przybranej córce.
 Gaston zapytał się przerażony, czy jest w tem cokolwiek prawdy, czy odczuwa w sobie zawiązek tej miłości, któraby po dwakroć była występną.
 Napróżno wmawiał w siebie że to wszystko było przywidzeniem i kłamstwem.
 Napróżno powtarzał sobie, że bardziej niż kiedykolwiek kocha swoję Blankę, bo nie czuł się zupełnie spokojnym, bo jakieś pomieszanie ogarniało go coraz bardziej.