Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No260 part8.png

bałwany i rozpatrywał się po horyzoncie w kierunku brzegów Afryki.
 — Joson mój chłopcze — odezwał się po chwili — pragniesz zatem gorąco wiatru?
 — Wiatru! wiatru! — odpowiedział młody marynarz z zapałem — pragnę go istotnie gorąco! a gdyby kupić go można, oddałbym wszystek grosz jaki posiadam.
 — Będziesz miał wiatr, przyrzekam ci to — za jakie pięć minut najdalej.
 — Na prawdę?...
 — Z największą pewnością.
 — No to cześć i chwała — Najświętszej Panne Oswobodzicielce... — w takim razie wyjdziemy zdrowo i cało...
 — Obawiam się jednakże — ciągnął dalej Gaston — ażeby nie było go za wiele.
 — O! panie drogi!... w naszem szkaradnem położeniu, lepiej go mieć bodaj za wiele niżeli nie mieć wcale.
 — Pragniemy — wiatru — odezwał się znowu margrabia — a będziemy może mieli burzę.
 — Burzę!... — powtórzył Joson, który pochylony nad wiosłami, nie widział nic oprócz coraz większych bałwanów, formujących do koła szalupy zaklęte bez wyjścia koło, — burzę, przy tak pogodnem niebie i tak ja-