Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No259 part7.png

kto wie co i kiedy spotkać nas może. Utrzymują, że małzeństwo przeznaczone jest od Boga; a jeżeli to prawda, to liczmyż na jaki traf szczęśliwy, albo raczej na to, że z woli nieba mam już dla siebie żonę przeznaczoną.
 — Dał był to Bóg — szepnęła pani Castella.
 — Ja na pewno liczę na to...
 Odtąd nie było już mowy pomiędzy matką a synem o opuszczeniu Prowancyi.
 Gaston z dziecinną radością powrócił do zajęć swoich dawniejszych.
 Czytanie i dalekie spacery nad brzegiem morza, wypełniały mu czas tak, że czuł się zupełnie szczęśliwym.
 Bardzo odważny i zręczny, przekładał pływanie po nad wszelkie rozrywki i ćwiczenia. Posiadał czółenko żaglowe zgrabne i lekkie i, doznawał prawdziwej rozkoszy, walcząc na tej łupinie z orzecha z szalejącemi bałwanami morskiemi.
 Okoliczni rybacy, podążający na swoich ciężkich łodziach do brzegu przed nadchodzącą burzą, widzieli nieraz i podziwiali Gastona, szybującego podczas nawałnicy na czółenku, co jak mewa skrzydłem muskało wzburzone fale.