Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No254 part15.png

jarmarkach na małym wózku zaprzężonym w osła..
 — I pobielałeś?...
 — Naturalnie, skoro jestem pobielaczem, to pobielałem... Pewnego dnia w Angers, zakochałem się na zabój...
 Pictoupain zaczął się śmiać.
 — Musiałeś ciekawie wyglądać ze swemi pokręcanemi nogami...
 — Miałem nogi jak najlepsze i anim myślał nawet zostać jeszcze kaleką.
 — Tak?... to co innego! Więc zakochałeś się, a w kim?...
 — W prześlicznej dziewczynie, cygance trochę, która nazywała się Mirza.
 — Co to była za jedna?
 — Zachwycała publiczność sztukami: połykała pałasze, pożerała surowe kurczęta, zapalone konopie i t. d.
 — Zatem artystka?
 — Jeszcze jak utalentowana!...
 — Oświadczyłeś jej swoję miłość?
 — Tak.
 — Przyjęła od razu?...
 — Wyśmiała mnie straszliwie.
 — Dla czego?
 — Bo byłem niestosowną dla niej partyą.
 — O! kobiety!... kobiety!... — mruknął Pictoupain — zawsze lekkomyślne i zawsze dumne stworzenia!
 — Cóż więc zrobiłeś?