Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No254 part13.png

 — Oto tutaj jest ta furtka.
 — I okienko?... — zapytał kaleka również cicho.
 Żebrak zaczął mur obmacywać.
 — Masz je... — powiedział.
 Pobielacz zmierzył otwór.
 — Dyabelnie wązka dziura, sądziłem z twojego opowiadania, że szersza.
 — Na co ma być u dyabła szersza... — odpowiedział Pictoupain.
 — Wątpię... aby mała mogła się tędy przecisnąć!...
 — Niecierpliwisz mnie doprawdy temi ciągłemi swojemi trudnościami. Znam się na tem lepiej od ciebie i powiadam ci, że się jak nic przesunie.
 Pobielacz potrząsnął głową.
 — Może chcesz się założyć o część łupu?... Ja chętnie trzymam zakład, — mruknął Pictoupain.
 Pobielacz nic nie odpowiedział. Pewność towarzysza zaczynała pokonywać jego niewiarę.
 Po krótkiej pauzie Pictoupain, zapytał jak mógł najciszej:
 — Czy mała wie o co chodzi?
 — Wie.
 — Objaśniłeś jej wszystko dokładnie?
 — Od A do Z.
 — Zrozumiała dobrze?