Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No248 part12.png

młody przyjacielu, że pójdziesz za moim wspaniałym przykładem.
 — Masz pan zatem zamiar namówić i mnie do świata...
 — No tak właśnie. Przypominam sobie stary, niezmiernie rozumny wierszyk, który powiada, że:
 „Najniedorzeczniejszym jest człowiek, co się nigdy nie zmienia.”
 Ja podzielam to zdanie w zupełności.
 Młody człowiek potrząsnął głową,
 — Są rzeczy niepodobne... — wyszeptał.
 — Paradoks... nie dowodzący niczego.
 — Wierz mi, że nie ma rzeczy niepodobnych, a to co się nam wydaje najnieprawdopodobniejszem do osiągnięcia, to spełnia się akurat najpewniej. Czyż nie jestem żywym tego dowodem? W chwili kiedy to mówię, powinienem już nieżyć, a jednak jestem zdrów, wesoły, wypoczęty i zapijam z panem Saint-Peray. Ej, do miliona dyabłów młodzieńcze, znam doskonale twoje położenie; znam je lepiej może od ciebie samego. Uważasz się za najnieszczęśliwsze stworzenie na świecie, dla tego, iż masz głowę i serce pełne ambicyi, której próżny woreczek nie pozwala zadość uczynić...