Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No245 part3.png

 Napróżno starał się zoryentować, i zrozumieć kierunek głosu...
 Głos ten zdawał się przed nim uciekać i cichł powoli.
 Młody człowiek nie tracił odwagi, szedł naprzód wolniutko a nadstawiał uszu i rozglądał się po murawie.
 Teraz nie słyszał już nic...
 Dotarł nakoniec do starego dębu o jakim wspominaliśmy przed chwilą.
 Ileż par zakochanych wysiadywało pod jego cieniem, ile przysiąg miłości wiecznej... było tu wypowiedzianych?...
 Czerwonawa kora była cała upstrzona wyobrażeniami serc gorejących i imionami zarozumiałych kupczyków i gryzetek.
 Gorejące serca ostygły, płomienie wygasły, miłość uleciała, a śmiejące się usta zamilkły.
 Sam jeden dąb tylko stał niewzruszony.
 Młodzieniec żywo poskoczył i nachylił się, bo spostrzegł przed sobą na murawie kapelusz i pugilares.
 Podniósł ów pugilares i zamierzał zobaczyć co zawiera.
 Ale rzucił go w tej chwili i odskoczył z przerażeniem.
 Potrącił głową o... nogi wisielca.

---