ryby posiadał języki, i łączył warunki koniecznie potrzebne, aby wysłanym być w te strony; bo ich także życzył sobie mieć Xiąże. Potrzeba będzie aby O. Generał z innych stron takowych dostarczył; upraszam zatem W. M. abyś mu rozkazał jak najprędzéj przysłać tu Subjektów zdolnych, a ja postaram się,
wzięcia się do dzieła. Najpotrzebniejszém zdało się założenie Seminaryum dla usposobienia Parochów. Warszewicki pomiarkowawszy niedostatek Skarku Xiążącego, podjął się wyrobić mu zasiłek pieniężny z Rzymu. Ta missya ledwo dwa lata trwała i spełzła bez wielkiego skutku. Omylił się Niesiecki, twierdząc, że Warszewicki bawił dwa lata na Wołoszczyznie, albowiem zaprowadziwszy pomienioną missyą, zaraz powrócił byłdo Polski.” Jakoż w jednym z następnych listów Nuncyusza z 25 Stycznia 1589, dowiadujemy się o powrocie jego do Rektorstwa Kollegium w Lublinie. Wiele też innych szczegółów o téj missyi Wołoskiej tak mało znanéj dodąd, tam znajdziemy. Imie Warszewickiemu Jezuicie było Stanisław; bratem był Krzysztofa Warszewickiego, Kanonika Krakowskiego, gorliwego stronnika Rakuskiego, autora wielu dzieł historycznych, i z wymowy słynnego. Rękopisy jego własnoręczne; Rerum Polonicarum libri III. (o bezkrólewiu po Zygmuncie Auguście), i Rationes et argumenta pro regno Poloniae recuperando (Cesarzowi Maxymilianowi II. r. 1576 podane), znajdują się w Bibliotece Cesarskiej w Wiedniu. Michał Wiszniewski wypracował szczególną biografią Krzysztofa Warszewickiego, do Rozdziału o wymowie Polskiej która w krótce wydrukowaną będzie w jednym z dwóch tomów, które zamkną Epokę Zygmuntowską Literatury Polskiej, w szacowném dziele P. Wiszniewskiego.
_170.jpg&oldid=1968461){kind=link}