zdało się Syxtusowi V komu innemu ten urząd powierzyć, jak Annibalowi z Kapui już w drogę wybranemu, a którego przezorności i gorliwości zupełnie zawierzył[1].
Pierwszych dni Lutego 1587 roku przebył Nuncyusz granicę Polską, ale zaraz na wstępie oświadczono mu, że wedle przyjętéj Ustawy jako Poseł obcego mocarstwa nie może być do Krakowa wpuszczonym, bez szczególnego pozwolenia Senatorów z Warszawy. Pomimo protestacyi, i posunięcia się przebojem pod sam Kraków, musiał Nuncyusz na przedmieściu téj Stolicy w przygotowanem dlań na prędce mieszkaniu pozostać i w miesiąc późniéj dopiero za otrzymaną odpowiedzią z Warszawy, na Sejm Elekcyjny pojechał. Tam starała się Królowa wdowa Anna Jagiellonka przeciągnąć go na stronę siostrzeńca swojego Zygmunta Królewicza Szwedzkiego; a Posłowie Szwedzcy odwiedzili go, lubo sami luterskiego wyznania, z zapewnieniem o katolickich zasadach swojego Królewicza. Nuncyusz politycznie odpowiedział, że
- ↑ Compendio etc. P. III. str. 124. Bartłomiéj Chiocarello w Życiorysie Annibalo z Kapui, (w Żywotach Arcy-Biskupów Neapolitańskich, drukowanych r. 1643), wyraźnie powiada o tajném zleceniu Papieskiem obstawania za Maxymilianem: „Pontifex autem Annibali mandavit ut ei electioni interesset et majori quo posset arcano tractatu parti Maximiliani faueret, et cum videret eam non posse bonum exitum sortiri, urgeret se ad cam quae videretur felicem exitum habitura.” Zobaczemy, że Nuncyusz wiernie trzymał się danéj sobie instrukcyi.
_010.jpg&oldid=1968142){kind=link}