Strona:Lalki by JI Kraszewski from Tygodnik Mód i Powieści Y1874 No5 part1.png

 — Mało znam tę okolicę, rzekł, chociaż od Pruhowa nie bardzo jest odległą... Gromy bardzo są pięknie położone... ogród.
 Herma całą twarz już zakryła. Lola jako gospodyni zabrała się na odpowiedź.
 — Gromy nie mogą iść w porównanie z rezydencją pańskiego stryja. Pamiętam pałac z lat dawnych, bywałam tam gdy pan hrabia odbywałeś podróże... Park mi się bardzo podobał.
 — Jest to dzieło mego stryja.
 — O! stryj pański ma wiele gustu! dodała Nieczujska podsycając tę sztuczną rozmowę.
 — Listu nie przeczytałam — wtrąciła Lola ciągle z wielką powagą, lecz samo to że mógł go pisać mój opiekun, już mnie uspokaja.
 Roman nie śmiał wspomnieć, że list był dyktowany i drżącą ledwie podpisany ręką.
 — Chwilowo jest... nie bardzo źle, odezwał się — lecz lekarze przestraszają nas.
 — Bo to ci doktorowie — wtrąciła ciocia, zawsze gotowi straszyć tylko, aby mieć potem większą z uratowania zasługę.
 Rozmowa tak przeraźliwie była pospolitą i nudną, że Herma, która się wcale innego spodziewała, zniecierpliwiona porwała się i poszła do okna. Dało jej to zręczność wystąpienia przed zdumionemi oczyma młodzieńca, z całym zalotnym wdziękiem postaci.
 Zegar wskazywał dopiero drugą godzinę — do obiadu było niezmiernie daleko, minuty pełzły żółwim krokiem. Herma gdy wychodziła do salonu posprzecza-