Strona:Lalki by JI Kraszewski from Tygodnik Mód i Powieści Y1874 No3 part7.png

zręcznie włożony, jak gdyby chciała umyślnie wydawać się dziwacznie...
 — Moje panie! na miłość Bożą, poczęła od progu... godzina jedenasta! wy do tej pory w szlafroczkach, śniadanie niesprzątnięte... czas się przecie poubierać. Hrabiego tylko co niewidać... Jeśli go nie było wczoraj to dziś jak najpewniej będzie, nie ma najmniejszej wątpliwości... I to na obiad... ręczę... Obiad nawet zadysponowałam stosownie.
 — Otóż masz! przerwała Lola, ręczę że Ciocia występuje, a ja proszę i błagam żeby tego nie było...
 — Co to jest, występuję? spytała Nieczujska wcale nie zmięszana... kazałam krem zrobić, czyż to dla nich występ? Przecież trzeba pokazać że my tu żyjemy też po ludzku... a mam gościa oprócz tego jegomościa. Indyk na pieczyste... Nie ma żadnych osobliwości Ale na Boga ubierać się idźcie!
 — Dla czego? dla czego ja się mam śpieszyć? przerwała Lola, żebym zaraz wybiegła naprzeciw niego. Po co? przecie poczekać może. Właśnie pokazać tego nie chcę, iż był oczekiwany i że się tem niepokoiłam..
 — A ja go będę bawić w salonie? ja? spytała Nieczujska.
 — Ale nikt — odparła Lola, niech się sobie sam bawi lub nudzi to mi wszystko jedno.
 — Zlituj się a toć przyszły mąż! zawołała Nieczujska, bo to rzecz nieuchronna, po cóż go dręczyć, po co go zrażać?...
 Lola ramionami ruszyła.
 — Już to, moja Lolciu, poczęła Ciocia biorąc się w boki, wy tu dwie z Hermą musiałyście dobrze się naradzić i ślicznych rzeczy nakomponować!
 Herma, która lubiła śmiać się ze wszystkiego z czego płakać nie mogła, rozśmiała się głośno...
 — Słowo daję cioci że dawałam rady jak najrozumniejsze, jak najstateczniejsze, ale Lola... Lola się uwzięła grać z nim w strachy.
 — Jak to? zapytała Nieczujska.
 — Chce koniecznie tak wystąpić, ażeby go nastraszyła.
 I ciocia zaczęła się śmiać.
 — A już to próżno Loli chcieć co narzucić, zrobi co jej do głowy przyjdzie... lecz żeby miał się zlęknąć choćby marsa nastawiła to wątpię... Uważajcie jak lepiej, ja się do niczego mięszać nie chcę ażeby potem za nic nie odpowiadać, radziłabym tylko zawczasu o ubrania pomyśleć, bo to będzie niemała sprawa.