Ta strona została uwierzytelniona.
LUDZIE — a LUDZIE.
Ci ludzie, którzy z piersią od bólu złamaną
Mają wstąpić w mogiłę, ale w przyszłość wierzą —
Choćby zmarli, jaśniejsi z grobów zmartwychwstaną
I do czynów wystąpią z siłą ducha świeżą;
Lecz ci, co zapomnieli o celu człowieka,
Jak owi z ciemną twarzą upadli anieli,
Od których promień światła ze wstrętem ucieka
I cień im do stóp rzuca — przed skonem zginęli.
Karol z Myślenic.
