Dotychczas istnieją jeszcze społeczności, a nawet całe narody, które z wymagań wstrzemięźliwości i wierności jednemu zrobiły prawo, obowiązujące tylko kobiety, mężczyźni zaś trzymają się wielożeństwa. Wśród najlepszych przedstawicieli jawnego wielożeństwa, mahometan — powstała już jednak pewnego rodzaju sekta, wymagająca ścisłego jednożeństwa, i ta forma pożycia małżeńskiego, jak słyszałem od pewnego profesora z Upsali, który długo przebywał wśród mahometan, zdobywa coraz większe upowszechnienie i prawa. Tak zresztą być powinno. Wielożeństwo wogóle prowadzi jedynie do fizycznego i moralnego osłabienia narodu. Stosunek do kobiety, jak do zwykłego przedmiotu kupna i sprzedaży, wcześnie znieprawia ciało i ducha młodzieży, skutkiem zaś życia haremowego dążenie do jakiegokolwiek udoskonalenia moralnego obcem jest temu, pogrążonemu w leniwej, lubieżnej ignorancyi społeczeństwu, pozbawionemu czujnego i pokrzepiającego wpływu kobiety – towarzyszki. Niema co wspominać o tem, o ile takie społeczeństwo zostaje w tyle poza naszem w dążeniu do powszechnego postępu ludzkości.
Wśród amerykanów wielożeństwo również ma jeszcze wielu przedstawicieli w osobach sektantów — mormonów; szczególnie zaś kwitnęło ono w niedawnych czasach niewolnictwa w Stanach
Strona:Jednożeństwo i wielożeństwo 020.jpg
Ta strona została uwierzytelniona.
II.
