Strona:Ginewra (Tennyson) 019.jpg

„I często za to zakonnice łają,
„Że nieraz komu w zamyśleniu smętnem
„Mojem paplaniem dokuczę natrętnem;
„I ty mnie Pani, skarć! gdy choć bez chęci,
„Mojego ojca ubliżę pamięci
„Mem zachowaniem. On w rycerstwie słynął
„Z zalet wytwornych, choć sam mawiał nieraz
„Że go przewyższał Lancelot o wiele.
„A pięć lat temu na turniejach zginął
„I mnie zostawił. A z tych co są teraz,
„Gdy śród nich żyłaś, dwóch stoi na czele,
„Lecz (skarć mnie Pani! gdy błądzę pytaniem)
„Który rycerskiem wyższy zachowaniem —
„Król czy Lancelot?”
 A królowa blada,
Spojrzawszy na nią, tak jej odpowiada:
„Lancelot jako rycerzom przystało,
„Dla wszystkich kobiet uprzejmy i grzeczny,
„A na turniejach i w bitwie waleczny,
„Wśród wszystkich niesie swoją wyższość śmiało
„I król swą wyższość w rycerskiej gonitwie
„Niesie zarówno jak w otwartej bitwie;
„A tak ci oba, król wraz z Lancelotem,
„Nad wszystkich wyżsi rycerstwa przymiotem;
„Bo nie rzecz marna, obyczaj przystojny,
„Ale umysłów zacnych owoc hojny.”