Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No263 p4 col1.png

swym na bulwarze Haussmann, w którym przyjmowała cały prawie Paryż arystokratyczny.
 Klara de Cernay od piętnastu dni zajmowała się swoim kostiumem, z prawdziwie dziecinną radością.
 Był to kostium japoński, złożony z materyj najwyszukańszych.
 Hrabina miała być przebraną za Walentynę de Milan, w ostatniej jednak chwili zmieniła zdanie i ku wielkiemu niezadowoleniu Klary — zdecydowała się nie przebierać, tylko wziąć na toaletę balową czarne domino i maskę aksamitną.
 Napróżno Klara namawiała hrabinę na kostium książęcy.
 Pani de Rochegude okazała się niewzruszoną, a czytelnicy nasi domyślają się dla czego.
 Trochę przed pół nocą obie siostry wchodziły na salony księżnej San-Maximo.
 Walentyna w czarnem dominie, nie imponowała niczem.
 O to jej chodziło właśnie.
 Przeciwnie, Klara w stroju japońskim, wyglądała prześlicznie i została natychmiast otoczoną.
 Markizowie Ludwika XV-go, rybacy neapolitańscy, fantastyczni hiszpanie, dobijali się o zapisanie ich w balowym jej karneciku, a ona z wesołą lekkomyślnością czyniła tak hojne obietnice, że spełnieniu połowy nawet nie byłaby w stanie zadość uczynić.
 Porwana tańcem, zapominała o reszcie świata i ani pomyślała o Walentynie de Milan.
 Pani de Rochegude chodziło o to zapomnienie,