Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No253 p2 col2.png

jeżeli raczy zapytać mnie o zdanie. Kiedy nam idzie o szczęście całego życia, to nie zważamy, za jaką go cenę nabywamy i to zupełnie jest słuszne.
 — Ale ja się nie zgadzam powiedziała młoda kobieta gorączkowo — nie zgodzę się nigdy.
 Pan Chatelet uśmiechnął się z niedowierzaniem.
 — To — odrzekł — zupełnie mnie nie obchodzi! To rzecz hrabiego Lionela przełamać upór pani.
 Podobnie ważna dysputa nie mogła przejść w banalną rozmowę.
 Pan Chatelet powiedział wszystko, co miał powiedzieć młodej wdowie, poczem pożegnał Walentynę bladą i drżącą, i wzruszony opuścił hotel przy ulicy Babylone.
 Powóz czekał na rogu ulicy de Bac.
 Pan de Rochegude, miotany największą niecierpliwością, przechadzał się po trotoarze.
 Podbiegł na spotkanie notaryusza.
 — Jakże wizyta pańska trwała piekielnie długo — zawołał.
 — A mnie się nadzwyczaj krótką wydawała — odrzekł pan Chatelet.
 — Czy dowiedziałeś się pan czego?
 — O! dowiedziałem się bardzo wielu rzeczy, przynoszę rozwiązanie wszystkich zagadek.
 — Mówże pan na miłość Boga!
 — Tak jest, jak przypuszczałem... Biedne dziecko wpadło w ohydną zasadzkę. Wmówiono w nią, że pan zamach na nią zorganizowałeś. Na