Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No249 p2 col3.png

 — Czy brat matki mojej zrobił testament? — zapytała po chwilowem milczeniu.
 — Tak, pani — odrzekł Chatelet.
 — Wiedział zatem o nas? — dodała młoda kobieta. Nie starał się o znajomość z nami, a jednakże pamiętał o węzłach krwi, jakie nas łączyły? Cześć mu nie za pieniądze, lecz za myśl poczciwą i zacną.
 Notaryusz pochylił głowę.
 — Niestety! proszę pani — rzekł półgłosem z niejakiem zakłopotaniem — przykro mi odbierać pani tkliwe złudzenie, lecz winienem mówić prawdę. Wuj pani zapomniał o siostrze i jej córkach. Testament nie był na rzecz waszę zeznany.
 — A pomimo to my mamy zabrać sukcesyę?
 — Tak, pani.
 — Pomimo testamentu?
 — Tak, pani.
 — Przyznaję, że nic a nic nie rozumiem.
 — Testament Maurycego Villars jest nieważnym, sukcesya zatem spada na panią i jej siostrę, jako na prawe spadkobierczynie nieboszczyka.
 — Dla czegóż jest nieważnym?
 — Nieważnym jest, proszę pani.
 — Dla czego? Zdaje mi się, że pan Villars nie miał ani żony, ani dzieci. Czyż mu nie wolno było wobec tego rozporządzić milionami według upodobania?
 — Najzupełniej wolno mu było, proszę pani.
 — Cóż się więc stało?
 — Stało się, proszę pani, coś nadzwyczajnego, coś wyjątkowego, coś, co nigdy dotąd miejsca