Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No246 p5 col1.png

 — „Śmierć!“ — szepnął kasyer, powtarzając słowo ostatnie.
 — Podpisz: „Herman Vogel“ i połóż datę.
 — Skończyłem.
 — Czas też bo do wszystkich dyabłów! Nadchodzą.
 Słychać było otwieranie wytrychem drzwi wchodowych.
 Karol Laurent chwycił za swój rewolwer, podniósł z ziemi rewolwer Angelisa, wystrzelił cztery razy, wydał okrzyk rozdzierający i przewrócił komodę.
 Potem, nie wymówiwszy ani słowa, wpakował kapelusz pomerańczyka na głowę Vogla, chwycił go za rękę, wciągnął do gabinetu ze staremi sprzętami, otworzył okno i wyskoczył na dwór.
 Obadwaj łotrzy znaleźli się w ogrodzie, bez zwrócenia uwagi agentów policyjnych.
 Fałszerz przymknął okiennicę, ujął znów Vogla za rękę i obaj dzięki ciemnościom nieprzejrzystym, oddalili się od miejsca zbrodni spełnionej.
 Skoro już byli dosyć daleko, Laurent szepnął do ucha kamratowi:
 — Czy jest w parkanie jaka furtka, wychodząca na pole?
 — Jest — odszeptał kasyer.
 — W której stronie?
 — W górze ogrodu, po za kląbami,
 — Masz klucz od niej?
 — Jest w zamku.
 — To dobrze. Prowadź.