Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No241 p3 col1.png

 — Nie wiem... Czuję się bardzo osłabionym, zdaje mi się, że niepotrafię ustać na nogach.
 Doktór po zbadaniu chorego, oświadczył, że potrzebuje on wypocząć, ale że po zatem niema żadnego niebezpieczeństwa.
 — Kochany Hermanie — rzekł Jakób Lefevre, odpocznij-że sobie... Uwalniam cię na czterdzieści ośm godzin, a w potrzebie urlop przedłużę... Dopiero przy końcu miesiąca będziesz mi potrzebnym, mamy zaś jeszcze pięć dni do pierwszego...
 — Przyjmuję urlop z wdzięcznością — odpowiedział Vogel, szczęśliwy, że się może wynieść, nie obudzając podejrzeń.
 — Poślę jutro na ulicę Pepinière, dowiedzieć się o twojem zdrowiu — oświadczył Jakób Lefevre.
 — Niech się pan nie trudzi, bardzo proszę, to niepotrzebne zupełnie...
 — Dla czego?
 — Dla tego, że pragnąłbym parę dni urlopu spędzić na wsi u jednego z przyjaciół moich... Powietrze wiejskie najwięcej mi bodaj pomoże...
 — Dobrze, ale pamiętaj, żebyś mi napisał jak się masz i czy mogę liczyć na ciebie w terminie?...
 — Uczynię to, proszę pana...
 — No, a teraz korzystaj zaraz ze swobody... każę ci powóz sprowadzić...
 Herman bąknął parę słów podzięki, wyszedł z biura i kazał zawieźć się na ulicę Pepinière.
 Ani pomyślał o tem, aby do Bas-Meudon pojechać.