Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No240 p4 col1.png

 — Może mi pan pozwoli bilet swój wizytowy?... — rzekł dependent.
 — Oto jest... służę panu.
 Młody człowiek rzucił okiem na bilet i powiedział:
 — Sam go zaniosę pryncypałowi... Ma dużo gości obecnie, lecz skoro tylko się uwolni, przyjmie zaraz pana...
 — Czy długo wypadnie czekać?
 — Mam nadzieję, że nie, ale ręczyć za to nie mogę... Niekiedy klijenci zajmują więcej czasu, niżby należało... nieraz to, coby można omówić w kwadrans, rozkładają na godziny.
 Upłynęło dwadzieścia minut.
 Herman coraz bardziej się niecierpliwił.
 Nakoniec wezwano go do gabinetu.
 Pan Chatelet nie miał nic wspólnego z dawnymi tabelionami, o poruszeniach uroczystych i nadętych frazesach.
 Przedstawiał typ młodych notaryuszów, będących w ruchu ustawicznym.
 Postawa poważna i elegancka, nadawała mu pozór dżentelmena, wiedzącego o tem, że jest ładnym mężczyzną i korzystającego z tego potrosze.
 Gdyby nie zupełny brak wąsów, możnaby go wziąć za światowca, zajmującego się wyłącznie końmi i płcią piękną.
 W gabinecie urządzonym bogato, a nie jaskrawo, posiadał zbiór cennych obrazów i różnych innych dzieł sztuki.
 Skłonił się kasyerowi i wskazał ręką fotel obok biurka.