Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No239 p4 col2.png

tworzyłem drzwi i zawołałem o pomoc... Dziękuję panu za pośpiech, z całego serca dziękuję...
 — Nie ma za co — odpowiedział doktór. — To obowiązek mój przedewszystkiem.
 Mówiąc to, doktór Favier ujął za puls Maurycego Villars; następnie rozpiął na nim koszulę i przyłożył rękę do lewej strony piersi umierającego.
 — Przyjaciel mój żyje — wszak prawda, panie doktorze? — zapytał Vogel ze wzruszeniem udanem znakomicie. To, co go spotkało, przeminie bez żadnych następstw?
 Doktór nie zaraz odpowiedział.
 — Panie, błagam cię, przemów!! — powtórzył fałszywy baron. — Milczenie pańskie niepokoi mnie okrutnie.
 — Pan Villars żyje jeszcze — oświadczył doktór — ale to niewiele znaczy.
 — Przypuszcza pan, że grozi mu niebezpieczeństwo?
 — Bardzo wielkie.
 — Lecz chory może być jeszcze uratowanym?
 — Nie śmiem się tego spodziewać.
 — Cóż to jest za choroba tak niespodziewana i gwałtowna?
 — Uderzenie krwi na mózg.
 — Przecież są jakieś sposoby na podobne uderzenia, przecież bywają nieraz dobrym wieńczone skutkiem?
 — Chyba puszczenie krwi i synapizmy.
 — Zarządź pan zatem co prędzej i jedno i drugie.