Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No237 p3 col3.png

 Maurycy Villars, czatował na przybycie kobiet.
 Tym, które znał, posyłał ręką ukłony lub w przechodzie rzucał im komplimenty jakieś, czynił to atoli z roztargnieniem widocznem.
 Obietnica gospodarza domu wywarła głębokie na wyobraźnię starca wrażenie.
 Oczekiwał z gorączkową niecierpliwością.
 Nakoniec, po dziesiątej, służący barona de Précy wstrząsnął nerwami Villarsa, anonsując z emfazą:
 — Panna Ada Bijon!...
 Jednocześnie piękna dziewczyna ukazała się w salonie.
 Modniarka dobrze usłużyła przyszłej spólniczce Vogla.
 Sroga dopiero co przedtem wierzycielka, stała się współpracowniczką znakomitą.
 Tualeta zaimprowizowana przez panią Casimir była skromna, ale wyzywająca.
 Gładka suknia jedwabna, wycięta, bez rękawów, była tak jasnego koloru, iż niepodobna było odgadnąć, gdzie kończy się suknia a ciało zaczyna.
 W sukience tej Ada przypominała kwiat żywy, wydający z siebie woń odurzającą.
 Włosy jedwabiste koloru miedzi, rozrzucone na małej główce w wykwintnym nieładzie, spadały w loczkach na czoło i ramiona, nadając jej cechy oryginalności i urody imponującej.
 Szmer uwielbienia rozszedł się po sali.
 Herman stał przy Maurycym Villars.