Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No237 p3 col1.png

ścienia, umieszczonego na czwartym palcu ręki prawej.
 — Przyszedłem wcześnie, mój drogi — odezwał się po dłuższem niż poprzednio zakrztuszeniu — bo pragnąłem najpierwszy uścisnąć dłoń twoję...
 — Dobrześ zrobił, kochany Maurycy... — Odrzekł Vogel.
 — Dużo osób się spodziewasz?
 — Około dwudziestu...
 — Kobiet i mężczyzn?
 — Ma się rozumieć...
 — I ładne będą szelmutki?
 — Mam nadzieję, że ci się spodobają... A zresztą, znasz już z nich niektóre...
 — Te, które znam, są prześliczne!... — rzekł Maurycy. — Wszystkie bez wyjątku prześliczne... Lecz mówię o czemś nowem zupełnie... Pytam, czy uraczysz nas jakim kwiatkiem nieznanym?
 — E! e! kochanku, tobie zawsze chce się pierwiosnków!... — zawołał, śmiejąc się fałszywy baron de Précy. — Czy przypadkiem nie zaczynasz obojętnieć dla płci pięknej?
 — O, co nie, to nie!... — opowiedział stary kawaler z głębokiem przekonaniem. — W moim wieku, mój drogi, trudno obojętnieć dla kobietek; gdybym nawet nie był tak młodym, zawszeby mnie zajmująca nowość podniecała... Czy możemy tedy, spodziewać się piękności jeszcze nieznanych?...
 — Przyrzekam ci jednę przynajmniej...
 — Jednę, godną uwielbienia prawdziwego?...
 — Tak
 — A zatem ładną rzetelnie?