Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No236 p2 col3.png

 Panna Bijou wyprostowała się i zrobiła minkę komicznie przestraszoną...
 — O! uspokój się! — pośpieszył dodać Vogel. To nie potrwa długo...
 — Zkąd wiesz o tem?
 — Ten, o którym mówię, taki juź jest kiepski, że największe starania mogą zaledwie na kilka dni życie jego przedłużyć... w dodatku...
 Ada Bijou spojrzała prosto w oczy swojemu interlokutorowi.
 — Mój drogi... grajmy w otwarte karty — powiedziała.
 — Niech i tak będzie.
 — Masz w tem interes, ażeby ten starzec umarł jak najprędzej?...
 — Gdybym ci powiedział: Nie, tobyś mi nie nie uwierzyła...
 — Bardzo bogaty?
 — Bardzo...
 — Czy to twój krewny, po którym masz dziedziczyć?...
 — Znów jesteś na fałszywej drodze, moja droga... Żadne a żadne węzły krwi nas nie łączą... Nie zapisze mi ani szeląga.
 — Zatem chcesz się ożenić z wdową po nim?
 — To stary kawaler...
 — Więc chyba go nienawidzisz?
 — Jestem jego przyjacielem najserdeczniejszym — odparł Herman krótko.
 Ada wybuchnęła szczerym śmiechem.
 — Saperlipopette! — zawołała. — Oryginalny