Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No235 p2 col3.png

 Płeć biała i matowa, poznaczona była gdzie niegdzie piegami, starannie welutyną przykrytemi.
 Ada wieczorem jedynie używała różu, aby nie wydać się za nadto bladą przy sztucznem świetle salonów.
 Przepadała za perfumami i używała ich bez miary.
 Najmodniejsze zapachy roztaczały się z jej całej postaci i otaczały atmosferą, działającą na nerwy odurzająco...
 W chwili, gdy ją przedstawiamy czytelnikom, miała Ada ogniste włosy, przewiązane wstążką blado-niebieską.
 Okrywał ją biały kaszmirowy peniuar, zżółkły od długiego użycia i podarty miejscami.
 Wstążka wyblakła, ubranie, któregoby nie włożyła nawet ceniąca się pokojówka, zdradzały niedostatek w najwyższym stopniu.
 Dla czego Ada, taka młoda i taka piękna, trzy czwarte swej egzystencyi wegetowała w niedostatku.
 Bo panna Ada Bijou była fantastyczką niepoprawną.
 Kaprysami a wymaganiami bezmiernemi zawsze od siebie szczęście odpędzała.
 Rzecz zadziwiająca w naszej epoce, że ta dziewczyna nie umiała wcale rachować.
 Poświęcała ona zawsze świetną przyszłość dla jednej chociażby tylko bieżącej godziny rozkosznej.