Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No234 p2 col2.png

 Przybiegła Marieta.
 — Przynieś pióro i kałamarz — zawołał.
 Służąca wypełniła rozkaz pośpiesznie,
 Kasyer Jakóba Lefevre rozłożył na stole arkusz papieru stemplowego, jaki na początku rozmowy wyciągnął był z kieszeni.
 — Przypuszczam, że wszystko już wypowiedziałaś, co ci ciążyło na sercu — zaczął — i że musisz oddać mi sprawiedliwość, iż ze świętą cierpliwością nie przerywałem ci tyrady... Ale dosyć tego, nie chodzi już o brednie tylko o posłuszeństwo.
 Położył palec na dole arkusza i dodał:
 — Tu... w tem miejscu... masz się podpisać...
 Umoczył pióro i podał je Walentynie.
 Młoda kobieta wstrząsnęła głową.
 — Nie — rzekła z mocą — nie podpiszę.
 — Z jakiego powodu, jeżeli łaska? — zapytał Vogel, zdumiony oporem niespodziewanym, a oczy mu zabłysły złowrogo.
 — Różnie w życiu przytrafić się może — wyjąkała Walentyna. — Zajmujesz dziś stanowisko świetne, ale jutro możesz je postradać. — Ten mały kapitalik będzie wtedy deską ocalenia dla ciebie, dla Klaruni i dla mnie... Nie zgodzę się na nic w świecie na pozbawienia nas tego ratunku.
 — Odmawiasz? — powtórzył kasyer po przez zęby zaciśnięte głosem głuchym, świszczącym.
 — Odmawiam.
 — Zastanowiłaś się dobrze nad tem, co powiedziałaś?:
 — Naturalnie.