Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No231 p2 col3.png

cielu, mówiąc o rzeczy, która, jak wiesz, praktykuje się co dzień pomiędzy ludźmi bez przesądów. — Cofam jednakże słowa moje, skoro wydały ci się obrażającemi...
 — Nie mówmy więc już o tem.
 — Ale czy nie będzie już czasem chmurki na naszej przyjaźni?
 — Najmniejszej, mój kochany... Nasze interesy wspólne nie pozwalają nam gniewać się na siebie...
 — Czy nająłeś już mieszkanie w Paryżu? — zapytał fałszywy Lorbac.
 — Nie miałem na to czasu. — Pani Vogel zamieszka na wsi przez kilka miesięcy.
 — Czy pozwolisz mi kiedy niekiedy spędzić z wami parę godzin wieczorem?
 — Sambym cię prosił o to, ale mieszkanie mamy bardzo skromnie urządzone i dopóki nie wynajdę co innego, nie będziemy przyjmować nikogo.
 — A gdybym cię poprosił o zrobienie dla mnie wyjątku?
 — Musiałbym ci z przykrością wielką odmówić.
 Powiedział to chłodno i poważnie, a Karol Laurent zrozumiał, że nie należy atakować.
 Wdzięki Walentyny duże na nim zrobiły wrażenie, lecz nie wydał się z tem bynajmniej i zaczął mówić o rzeczach obojętnych, aż skończyli cygara i powrócili do sali restauracyjnej.
 Powiedzenie Hermana: — „Pani Vogel zamieszka na wsi przez kilka miesięcy“ — było zupełnie prawdziwe.