Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No224 p3 col1.png

przesadził parkan, znalazł się po drugiej stronie i rygiel odsunął.
 — Baczność! — rzekł po raz drugi. Unieść w górę drzwi, ażeby nie skrzypiały!...
 Zastosowano się do rozkazu; stare zawiasy nie wydały najmniejszego odgłosu.
 Łotrzykowie wtargnęli w ogrodzenie.
 Z przezornością, właściwą doświadczonemu wodzowi, Sta-Pi zajął się najpierw skleconą z desek budką, służącą za pomieszkanie odźwiernemu.
 Po przez brudne szyby żadne światło z niej nie przeglądało.
 Łatacz obuwia leżał w łóżku i chrapał jak najęty.
 Sta-Pi, otoczony bandą, przepatrzył wszystkie szalety, skonstatował, że wszędzie było cicho i ciemno.
 Lokatorowie albo nie byli w domach, albo spali jak pozabijani.
 — Znakomicie się wszystko zapowiada!.. mruknął przez zęby. — Nic nam nie przeszkodzi, pójdzie wszystko jaz po maśle!
 Pozostawało już tylko rozpatrzenie domku, zajmowanego przez sieroty.
 Sta-Pi... podsunął się pod sztachety.
 Walentyna, skoro noc zapadła, zamknęła według zwyczaju okiennice w saloniku, lecz że nie dochodziły dobrze, wązki punkt światła przedostawał się z po za nich na zewnątrz.
 Panna de Cernay, czuwała zwykle do jedenastej.