Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No222 p5 col2.png

 Ukryte w ciemnej zieleni kląbów, małe ptaszęta wyśpiewywały zawzięcie wesołe trele swoje.
 Trudno opisać zaprawdę spokój i piękność tego poranku jesiennego.
 Można było sądzić, że się jest o dziesięć mil przynajmniej od hałaśliwego Paryża.
 Słońce występujące z po za wzgórz sąsiednich rzucało ukośne promienie na wielkie drzewa, pod któremi krew ludzka popłynąć miała.
 Pierwsza grupa panów przystanęła, a druga natychmiast się z nią połączyła.
 Herman Vogel i hrabia de Rochegude pozostali się trochę w oddaleniu, jak gdyby ich nic zgoła nie obchodziło, co tam jeszcze mówić będą ich świadkowie.
 Pseudo-hrabia Lorbac i baron de Croixmore, mieli w ręku puzderka z pistoletami.
 Świadkowie zamienili ukłony z sobą powtórnie...
 — Jeżeli panowie pozwolicie — przemówił vice-hrabia de Gillon — to zdecydujemy losem, który z przeciwników ma prawo obrać stanowisko...
 Świadkowie Vogla skłonili się na znak zgody.
 Vice-hrabia wyjął z kieszeni złotego luidora i rzucił go w powietrze.
 — Orzeł!... — zawołał pan Aubertin.
 Gdy pieniądz spadł na ziemię, zbliżono się pośpiesznie.
 — Korona... — dodał ex-kapitan. — Przegraliśmy zatem...
 — A więc — zaczął vice-hrabia — pociągnijmy jeszcze o pistolety...