Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No216 p2 col1.png

XXXII.

 Pani de Rochegude spojrzała ździwiona nieco i powtórzyła tonem zapytania:
 — Chcesz jutro mówić ze mną o bardzo, ważnej sprawie?
 — Tak, matko droga... odpowiedział Lionel.
 — Czy wiesz, że mnie niepokoisz?... dla czego nie powiesz mi, o co idzie, w tej chwili?...
 — Późno już, dobra matko... Zmęczona jesteś...
 — Nie... nie... nic nie szkodzi.
 — Powtarzam ci, że rozmowa będzie długą, i że zarówno dla mnie, jak dla ciebie lepiej będzie, gdy ją odłożymy do jutra.
 — Zrób zatem, jak chcesz!... tylko powiedz mi, czy nie przytrafiło ci się czasem co złego?
 — Nic a nic, droga mateczko.
 — Prawdę mówisz?
 — Słowo honoru...
 — Uspokoiłeś mnie, bo jak wiem, nigdy nie kłamiesz, a jednak nie zasnę z pewnością...
 — Mam nadzieję, że będzie inaczej... Za wieleby mnie kosztowało przekonanie, żem cię o bezsenność przyprawił... O której porze raczysz mnie przyjąć mateczko?.
 — Jak tylko będę mogła... Czekam cię o dziewiątej...
 — O dziewiątej będę już u mamy...
 — A potem zostaniesz ze mną na śniadania?
 — Dobrze, mateczko...