Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No214 p5 col3.png

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

poznał w nim klienta agencyi. — Co to, drogi mój panie, schody się palą, czy co?... Czy pana goni kto może?... Czy na cię strażnicy celni polują?...
 — Nie... nie... nie.. — odparł kasyer — ale wprowadź mnie pan natychmiast.
 — Niepodobna!
 — Dla czego?
 — Pan Roch ma gości w gabinecie. Jest właśnie w toku sprawy... Pan Fumel również...
 — Czy długo się te konferencye przeciągną?
 — Nie wiem...
 — Ale pan możesz tam wejść przecie?...
 — Ja zawsze mam wstęp wolny do zwierzchników moich.
 — Proszę zatem zawiadomić pana Roch, iż przyszedłem, i dodać, że chodzi o rzecz bardzo pilną...
 — Uczynię to, dobry panie, lecz przejdź, jeżeli łaska, do salonu poczekalnego. Sam zupełnie tam będziesz... Dwóch ostatnich klientów w gabinecie się znajduje.
 Po upływie kwadransa, który Voglowi nieskończenie długim się wydawał, eks-adwokat, we własnej swojej osobie otworzył drzwi boczne, mówiąc:
 — Jestem wolny... Proszę Wejść...
 Herman z pośpiechem podążył ku niemu.
 Imćpan Roch uścisnął rękę przybyłego.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Dramaty_małżeńskie_by_X_de_Montépin_from_Dziennik_dla_Wszystkich_i_Anonsowy_Y1891_No214_p5_col3.png&oldid=3524395”