Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No205 p1 col3.png

 „Kupił pistolet i kazał go nabić kulą.
 „Wstąpił do kawiarni, wypił dużą szklankę wódki, napisał bilecik do Klotyldy, kazał go odnieść posłańcowi, poszedł do lasku Bulońskiego, schował się w gęstwinę i wystrzałem w skroń, wszystko zakończył.
 „Nie potrzebuję wspominać panu o rozpaczy żony nieszczęśliwej, straciła ona naraz nie tylko ukochanego męża, ale z bogatej, została nędzarką.
 „— Mniejsza o mnie — pomyślała sobie — ale co się stanie z sierotami?...
 „Przyszedł jej na myśl Maurycy.
 „Słyszała często o nim, wiedziała, że jest bogaczem ogromnym.
 „Sądziła, iż wobec ciosu, jaki ją spotkał, zapomni dawnej urazy.
 „A może już jej przebaczył?
 „Napisała bilecik następujący:
 „Bracie mój, zostałam wdową, zostałam zrujnowaną, a mam dwoje biednych dzieci.
 „Czy wrócisz mi twoje przywiązanie? czy przyjmiesz nas do siebie?...
 „Posłaniec zaniósł ten krótki bilecik.
 „Powrócił z odpowiedzią, którą Klotylda drżącą rozpieczętowała ręką.
 „Był to jej własny bilet z dopiskiem Maurycego:
 „Nie mam oddawna siostry.“
 „Biedna kobieta westchnęła ciężko i padła zemdlona.
 „Tu pan Roch przerwał na chwilę.
 — Pozwól, kochany panie, odpocząć mi tro-