Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No203 p5 col1.png

 — Sześćset franków dochodu!... powtórzył Vogel, wzruszając ramionami, żarty, moi panowie!
 — Pozwól mi dokończyć, drogi przyjacielu... zaczął prawnik. — Osoba, która nas zajmuje, otrzyma niebawem spadek...
 — Znaczny?
 — Sześć milionów... Połowa dla niej, połowa dla siostry. — Co myślisz o takiej cyfrze?
 — Olśniewa mnie, lecz cóż znaczy spadek w przyszłości... Potrzebuję natychmiast zostać bogatym... Czekać nie mogę...
 — Powiedziałem: niebawem...
 — Posiadacz sześciu milionów żyje jeszcze?
 — Żyje.
 — Możnaż przy zdrowych zmysłach rachować na niepewne? Widziano już starców, chorych, skazanych na śmierć przez lekarzy, a żyjących potem jeszcze do nieskończoności!
 — Tutaj jest inny wypadek, drogi panie, a w twojem położeniu, jak sądzę, nie można w środkach przebierać... Czy chcesz być otwartym ze mną?...
 — I owszem.
 — Powiedz mi zatem (jeżeli notabene poste-restante uweźmie się i nie przyniesie odpowiedzi) co zamyślałeś przedsięwziąć, gdybyśmy byli do ciebie nie napisali?...
 — Zyskiwać o ile można na czasie, a gdyby się nie udało, w łeb sobie palnąć...
 — Na to nigdy nie jest za późno... Samobójstwo to marne rozwiązanie sprawy... Staraj się zyskiwać na czasie wszelkiemi możliwemi sposobami...