Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No136 p3 col2.jpg

oddzielając złoto wygrane od tego, którem grę prowadził.
 Był tego wieczoru w wesołym bardzo humorze, odwrócił się więc uśmiechnięty, a zobaczywszy gospodynię, ucałował z galanteryą rączkę, co spoczęła na jego ramieniu.
 — Senor... szepnęła cichutko właścicielka szulerni.
 — Czego sobie życzysz, moja ty najpiękniejsza?...
 — Czy nie wyznaczyłeś komu jakiej schadzki na noc dzisiejszą?...
 — Nie... nie przypominam sobie... Ale dla czego pytasz o to, piękna gosposiu?...
 — Bo przed domem czeka ktoś na ciebie w karecie...
 — Ten ktoś o mnie się pytał?...
 — O ciebie, Senor...
 — Któż to taki, proszę?...
 — Jakaś dama...
 Morales, chcąc, aby tem bardziej uwierzono w jego szczęście, zaczął podkręcać wąsa, ale zaraz potem przybrał minę pogardliwą i wykrzyknął:
 — Te damy nudzą mnie za nadto!... Nic nie wyrówna ich niedyskrecyi!... Nie dają mi chwili pokoju!... Z pewnością, że nie będę się do tej fatygował... Jestem u ciebie... dobrze mi tu... i pozostanę... Każ powiedzieć, moja prześliczna, że niema mnie tu dzisiaj...
 Serafina potrząsnęła głową.
 — No, co cię wstrzymuje?... zapytał Morales.
 — Twoje właśnie interesy.. odrzekła gospo-