Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No125 p2 col3.jpg

 — Gdzież są waryatki?... zapytał Doyen, rzuciwszy dokoła zdziwione spojrzenie...
 — To one właśnie...
 — Te, co się przechadzają?...
 — Tak, panie...
 — Ale one mi się wydają zupełnie spokojne i przytomne!...
 — Bo znajdujemy się w pierwszej sekcyi pierwszego oddziału... To podwórze należy do waryatek spokojnych... Wydają się panu przytomne dla tego, że im się bliżej nie przypatrzyłeś... Zbliż się pan i przypatrz fizyognomiom, a powiesz zupełnie co innego... Co pan powie o tej naprzykład, która przechodzi teraz w papierowej koronie na głowie?...
 — Powiem, że ma postawę dumną, a ruchy wspaniałe...
 — Uważa się za córkę, nie wiem już którego króla, i za narzeczoną Ludwika XV... Ta druga, co postępuje za nią, o kilka kroków, w postawie pełnej szacunku, a na piersiach poprzyczepiane ma różnego koloru wstążeczki, uważa się za damę honorową... Jeżeli się odezwę do pierwszej z nich, to z pewnością obiecywać mi będzie protekcyą swoję... Ta trzecia, która chodzi tam sama jedna i kreśli na piasku różne linije i hieroglify pałeczką drewnianą, posiada maniję bardzo rzadką u kobiet... maniję wiedzy... Zaczep ją pan tylko, a zaraz zacznie dowodzić, że znalazła sposób obracania słońca w około ziemi... Ciekawa, nieprawda?...
 — Kobiety te... zauważył Doyen... nie wyglądają wcale na nieszczęśliwe...
 — Bo nie są niemi wcale... odrzekł dyrektor...