Strona:Dom tajemniczy from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No123 p4 col1.jpg

 — Nic wielkiego, co prawda... odpowiedział śmiejąc się brygadyer... zwierzynę, upolowaną w nocy w Paryżu...
 — Znowu waryatki!!!... wykrzyknął odźwierny.
 — Naturalnie, że waryatki!...
 — A wiele ich?...
 — Trzy...
 — Jędze zapewne jakie?...
 — Nie wyglądają na to... Jedna zaś, to śliczna dziewczyna, słowo honoru...
 — O! nie można żadnej dowierzać... znamy się my na tem dobrze... te, co wyglądają na łagodne są nieraz bardzo niebezpieczne. Wiesz pan, co się tu stało?
 — Ba!... toć właśnie jeden z moich żołnierzy został zduszony. No, ale dosyć tej gadaniny, ojcze Wincenty, otwieraj jegomość co prędzej... bo chcę się już raz pozbyć okazów zamkniętych w tem pudle.
 Odźwierny otworzył bramę, wehikuł wtoczył się na pierwsze podwórze szpitala Salpetrière i przystanął przed budynkiem, w którym znajdowały się biura i archiwa zakładu.
 Dwóch urzędników szpitalnych odsunęło deski, które zamykały wóz z tyłu, i zobaczyło trzy kobiety ze skrępowanemi rękami, leżące na słomie rozesłanej.
 Wyciągnięto je z wozu.
 Jedną z nich była Janina de Simeuse, ofiara de Kerjeana i wiedźmy.