Strona:Bracia Grimm - Jaś i Małgosia.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 12 —

zje zaraz i ją i braciszka, tak, że biedne dziewczątko upadało ze znużenia.
Zrobiła jednak, co jej kazano, podczas gdy mały Jaś musiał nanieść drzewa z lasu i narąbać.

Po obiedzie odezwała się tak do dzieci: — Jesteście w obecnej chwili za chudzi dla mnie, musicie wpierw utyć, zanim was zjem.
Najpierw zjem po utuczeniu chłopca.